نفت خام اوپک
سازمان کشورهای صادرکننده نفت (به انگلیسی: Organization of the Petroleum Exporting Countries) با سرواژه اوپک (OPEC) یا (به فرانسوی: Organisation des pays exportateurs de pétrole) سرواژه اُپِپ (OPEP) ، یک کارتل بین‌المللی نفتی است که گردهمایی کشورهای الجزایر، ایران ، عراق ، کویت ، لیبی ، نیجریه، قطر ، عربستان سعودی ، امارات متحده عربی ، اکوادور ، آنگولا ، ونزوئلا و کنگو پدید آمده است. ستاد بین‌المللی اوپک در آغاز بنیان‌گذاری در سال ۱۳۳۹ در ژنو سوئیس بود و در سال ۱۳۴۴ به شهر وین اتریش جابجا شد.
آغاز به کار اوپک
ونزوئلا نخستین سال ۱۹۴۹ با نزدیک شدن به ایران ، عراق ، کویت ، و عربستان سعودی ، پیشنهاد تبادل نظر برای برقراری روابط نزدیک‌تر و همیشگی را در راستای بنیان‌گذاری سازمان کشورهای صادر کننده نفت خام اوپک گام برداشت. در سپتامبر ۱۹۶۰ دولت عراق کشورهای ایران ، کویت ، عربستان سعودی ، و ونزوئلا را به نشستی در بغداد دعوت کرد تا در مورد کاهش قیمت مواد خام تولید شده توسط کشورهای متبوع خود به مذاکره بپردازند. این کشورها با آرمان محافظت از منافع خود اقدام به بنیان‌گذاری سازمان واحدی موافقت کردند که به اختصار «اوپپ» نامیده شد. این سازمان در راستای دفاع در مقابل سیاست استثماری شرکت‌های بزرگ نفتی مشهور به «هفت خواهر» پدید آمد که به دلیل در اختیار داشتن فناوری تولید نفت و تسلط بر شبکه ترابری نفت خام، از افزایش قیمت نفت جلوگیری می‌کردند و ارزش آن را به صورت مصنوعی در بازار پایین نگه می‌داشتند.
بنیان‌گذاری اوپک، جان تازه‌ای به همگرایی کشورهای جهان سوم و ایجاد قدرت چانه‌زنی در برابر کشورهای ثروتمند داد. زیرا در در آن هنگام ، بیشتر کشورهای جهان سوم ، چیزی جز مواد خام برای صادرات نداشتند.
فؤاد روحانی از ایران نخستین دبیرکل نفت خام اوپک بود. روحانی به مدت چهار سال این سمت را بر عهده داشت.
اعضا اوپک
هم‌اکنون دوازده کشور، عضو این سازمان ( نفت خام اوپک ) هستند . نام و تاریخ عضویت این کشورها عبارت است از:
ایران (سپتامبر ۱۹۶۰)
عراق (سپتامبر ۱۹۶۰)
عربستان سعودی (سپتامبر ۱۹۶۰)
کویت (سپتامبر ۱۹۶۰)
ونزوئلا (سپتامبر ۱۹۶۰)
قطر (دسامبر ۱۹۶۱)
لیبی (دسامبر ۱۹۶۲)
امارات متحده عربی (نوامبر ۱۹۶۷)
الجزایر (ژوئیه ۱۹۶۹)
نیجریه (ژوئیه ۱۹۷۱)
آنگولا (سپتامبر ۲۰۰۶)
اکوادور (۲۰۰۶)
