تاریخ آخرین بروزرسانی: ۱۷ام فروردین ۱۴۰۰
نفت سفید چیست؟
نفت سفید که به آن پارافین یا وایت اویل نیز گفته می شود ، مایع هیدروکربنی قابل اشتعال است که معمولاً به عنوان سوخت مورد استفاده قرار می گیرد.
نفت سفید؛ به طور معمول زرد کم رنگ یا بی رنگ است و از بوی مشخصی برخوردار نیست. این ماده از نفت به دست می آید و برای سوزاندن در لامپ های نفت سفید و بخاری های خانگی یا کوره ها ، به عنوان یک جزء سوخت یا سوخت برای موتورهای جت و به عنوان حلال برای گریس ها و حشره کش ها استفاده می شود.
نفت سفید، در اواخر دهه ۱۸۴۰ توسط آبراهام گسنر ، پزشک کانادایی کشف شده ،نفت سفید ابتدا از روغن زغال سنگ و زغال سنگ ساخته می شد. با این حال ، به دنبال حفاری اولین چاه نفت در پنسیلوانیا توسط E.L. دریک در سال ۱۸۵۹ ، نفت به سرعت منبع اصلی نفت سفید شد. به دلیل استفاده در لامپ ها ، نفت سفیدبرای چندین دهه عمده ترین محصول پالایشگاه بود تا اینکه ظهور لامپ برقی ارزش آن را برای روشنایی کاه ش داد. با افزایش بنزین بنزین به عنوان یک محصول مهم نفتی ، تولید نیز کاهش یافت.
با این وجود ، در بسیاری از نقاط جهان ،نفت سفید هنوز هم یک سوخت گرمایش و پخت و پز و همچنین سوخت لامپ ها محسوب می شود. سوخت جت تجاری استاندارد در اصل یک نفت سفیدمستقیم با کیفیت بالا است و بسیاری از سوخت های جت نظامی بر اساس نفت سفید مخلوط می شوند. از نظر شیمیایی ،نفت سفید ترکیبی از هیدروکربن است. ترکیب شیمیایی به منبع آن بستگی دارد ، اما معمولاً از حدود ۱۰ هیدروکربن مختلف تشکیل شده است که هر یک حاوی ۱۰ تا ۱۶ اتم کربن در هر مولکول هستند.
ترکیبات اصلی پارافین های زنجیره ای مستقیم و شاخه ای اشباع ، و همچنین سیکلوپارافین های حلقه ای شکل (همچنین با نام نفتی نیز شناخته می شوند). نفت سفید، نسبت به بنزین فرآورده کمتری است. نقطه فلاش آن (دمایی که در آن بخار قابل اشتعال در نزدیکی سطح خود ایجاد می کند) ۳۸ درجه سانتیگراد (۱۰۰ درجه فارنهایت) یا بالاتر است ، در حالی که میزان بنزین آن به اندازه کم ۴۰ درجه سانتیگراد (-۴۰ درجه فارنهایت) است. این خاصیت باعث می شودنفت سفید به عنوان یک سوخت نسبتاً بی خطر برای ذخیره و کنترل استفاده شود.