اصول استاندارد های خودرو های دیزلی
اصول استاندارد های خودرو های دیزلی بطور کلی رعایت استانداردها تأثیری بزرگ بر مقادیر آلاینده های خطرناک خودرو و متعاقب آن بر سلامتی عموم مردم، بیماری های تنفسی، مخصوصاً در کودکان را بدنبال خواهد داشت. عمده آلاینده های سوخت های دیزلی را خانواده اکسیدهای گودگرد (SOx) ، اکسیدهای ازت (NOx)، ذرات معلق (PM) تشکیل می دهند. ذرات معلقی که از موتورهای دیزلی خارج می شوند به (DPM) یا Disel PM شناخته شده که حامل عناصر سرطان زا مثل بنزوپیرن ها (BenzoPyrenes) در دوده یا کربن سیاه و یا Soot و یا (Soot Particles) و دارای قطری در محدوده ۰/۱ میکرومتر یا ۱۰۰ نانومتر می باشند.
کشورهای جهان استانداردهای سختگیرانه ای را با توجه به عواقب و تأثیرهای خطرناک این ذرات که به تازگی شناخته شده اند را معرفی کرده اند ، مثلاً غلظت میانگین روزانه ذرات معلق کمتر از ۱۰ میکرون (PM10) و کمتراز ۲/۵ میکرون (PM5.2) که به ترتیب در استرالیا µg/m350 و µg/m325 و در اتحادیه اروپا برای PM10 استاندارد µg/m350 در هنگ کنگ به ترتیب ۱۰۰و ۷۵ ، در ژاپن ۱۰۰ و ۳۵ و در استاندارد دیزلی آمریکا ۱۵۰و ۳۵ µg/m3 تعیین شده اند.
اثر ذرات معلق کشنده سازمان بهداشت جهانی ذرات معلق اشاره شده در فوق را تحت عنوان” سرطان زایی های گروه ۱” (Group1 Carcinogens) و بعنوان کشنده ترین نوع آلاینده ها استاندارد دیزلی که قادرند تا اعماق ریه و شش ها نفوذ کرده و وارد جریان خون شده تا ایجاد اختلال در DNA خون افراد و بروز سکته های قلبی و مرگ و میر زودرس معرفی کرده است. طی یک مطالعه در کشور دانمارک که بر روی ۳۱۳،۰۰۰ نفر انجام شد، مشخص گردید با افزایش هر µg/m310 در میزان غلظت ذرات معلق کمتر از ۱۰ میکرون (PM10)، افزایش ۲۲ درصدی در سرطان ریه بین مردم مشاهده شده است. همچنین با افزایش هر µg/m310 در میزان غلظت ذرات معلق کمتر از ۲/۵ میکرون، رقم ۳۶ درصد افزایش سرطان ریه در مقابل ۱۰ درصد افزایش PM2.5 مشاهده شده است. این ذرات ریز با ورود به سیستم قلب و عروق و با عبور از سلول ها و رسیدن به مغز موجبات تشدید آلزایمر را فراهم کرده است. در ترکیب با رطوبت و آمونیاک، NOx ها تولید اسید نیتریک و آلوده کردن محیط را نیز فراهم می کند. معمولاً در معرفی استاندارد دیزلی آلاینده های خانواده (NOx) به استاندارد آلاینده NO2 که تأثیرات سوء بر سلامتی انسان دارد، اشاره می شود. مقادیر قابل قبول آلاینده NO2 (PPHM) 5 و در نقاط حساس هندوستان (Sensitive Area) (PPHM) 1/6 گزارش شده است.
استانداردهای معرفی شده توسط اتحادیه اروپا در زمینه مقادیر قابل قبول گوگرد در سوخت دیزلی به ترتیب در استاندارد دیزلی یورو۲ (ppm 500)، یورو ۳ (ppm 350)، یورو۴ (ppm 50) و یورو ۵ (ppm 15-10) معرفی و کاهش یافته اند. کشورهای هند از آوریل ۲۰۱۰، سوخت دیزل با گوگرد ppm 50 را در نیو دهلی و ۱۲ شهر بزرگ دیگر، لازم الاجرا کرده است. در کشور برزیل نیز استفاده از دیزل با گوگرد ppm 50 برای نقاط شهری و ppm 500 برای نقاط دورتر تجویز شده است. از سال ۲۰۰۶ سازمان حفاظت محیط زیست آمریکا (USEPA) سوخت دیزلی با گوگرد فوق العاده پایین یا (ULSD) را برای خودروهای جاده های آمریکا تعیین و در خوردهای دیزلی کارخانجات هوندا، سوبارو، تویوتا اجرا کرده است.
این اقدام درصد کاملاً محسوس (۹۰ %) در کاهش آلاینده های NOx، PM و SO2 را بدنبال داشته است. در رأس اهداف برنامه سوخت دیزلی پاک و یا (ULSD) کاهش درصد سولفور یا گوگرد داخل سوخت بوده که فواید فوری سلامتی را بدنبال داشته است. این اقدام نیز فرصتی به سازندگان موتوری دیزلی داده تا ابزار پیشرفته تکنولوژیک لازم برای کاهش هرجه بیشتر آلاینده های گوگردی (SOx) با استاندارد دیزلی را به نفع سلامت مردم و محیط زیست تعقیب کند.