۱- LPG مخفف گاز پتروشیمی/نفتیِ مایع است.
۲- LPG یک گاز بی‌رنگ و بی‌بو است که بسیار قابل اشتعال است اما برای تشخیص این گاز در صورت انتشار از تجهیزات و سیلندرهای ذخیره‌سازی، به آن بوی مشخصی داده شده است.
۳- به دلیل اینکه LPG بسیار قابل اشتعال است (حدود قابلیت اشتعال پذیری بین ۲% تا ۱۰% حجم در هوا)، در نتیجه نباید منابع اشتعال نزدیک به مناطقی که LPG در آن ذخیره می‌شود، قرار داده شود.
۴- LPG سنگین‌تر از هواست. بنابراین، پخش آن دشوار است و هرگز نباید در سطح زیرزمین استفاده یا ذخیره شود، زیرا این ممکن است منجر به خفگی در فضای محدود شود.
۵- LPG در حالت مایع حدود نصف وزن آب است و بنابراین بر روی آب شناور می‌شود.
۶- LPG در سیلندرها تحت فشار حدود ۷ بار (۱۰۰ پی‌اس‌آی) به صورت مایع فشرده و ذخیره می‌شود. در دمای محیط، هنگامی که در فضای باز منتشر می‌شود، به گاز تبدیل می‌شود.
۷- یک حجم معین LPG مایع، هنگام بخار شدن حدود ۲۵۰ برابر همان حجم، گاز تولید خواهد کرد.
۸- مانند گاز شهری، هنگامی که LPG می سوزد، با هوا ترکیب می شود و گاز دی‌اکسید کربن و بخار آب تولید می‌کند. با این حال، اگر هوا و/یا تهویه ناکافی باشد یا مخلوط هوا و گاز نامناسب باشد، ممکن است گاز منو‌اکسید کربن تولید شود که سمی است. بنابراین، هنگام کار با گاز مایع، لازم است تهویه به درستی انجام شود و اکسیژن کافی باشد تا احتراق کامل انجام شود.
۹- به ازای هر لیتر گاز مایع سوخته شده، حدود یک لیتر بخار آب تولید می‌شود.
۱۰- در صورت تماس مستقیم گاز مایع با پوست، به دلیل از دست دادن سریع حرارت ناشی از بخار شدن مایع، روی پوست منجمد می‌شود که منجر به سوختگی سرد می‌شود.
۱۱- این گاز پتروشیمیایی به عنوان حلال بر روی برخی ترکیبات نفتی و لاستیک طبیعی عمل می‌کند. بنابراین، شلنگ سیلندرها باید از مواد مقاوم در برابر LPG ساخته شوند تا از واکنش با LPG جلوگیری شود.
۱۲- سیلندرهای “خالی” هنوز خطرناک هستند زیرا آن‌ها کاملا “خالی” نیستند. در داخل یک سیلندر “خالی”، مقداری گاز باقیمانده وجود دارد که ممکن است منجر به احتراق یا انفجار شود.
