نفتا به طبقه‌ای از سوخت‌های مایع هیدروکربنی با فراریت و اشتعال‌پذیری بالا گفته می‌شود
نفتا به طبقه‌ای از سوخت‌های مایع هیدروکربنی با فراریت و اشتعال‌پذیری بالا گفته می‌شود که در برج تقطیر پالایش نفت خام بین گازهای سبک (مثل ال‌پی‌جی) و نفت سفید قرار می‌گیرد. بخش عمده میعانات گازی یعنی نفتی که از چاه گاز برداشت می‌شود، نیز از نفتا تشکیل شده‌است. این سوخت مایع از قطران زغال سنگ نیز قابل استحصال است. در پاسخ به تفاوت نفتا سبک و سنگین باید ابتدا با این سوخت آشنا شویم. نفتا به بخشی از سوخت‌های هیدرو کربنی با درصد اشتعال‌پذیری فراوان گفته می‌شود که درون برج تقطیر پالایش نفت بین گازهای سبک و نفت سفید قرار می‌گیرد.
کاربرد نفتا
نفتاسبک و سنگین دارای کاربرد های فراوان و گسترده‌ای است. از جمله آنها می‌توان به مشتری اصلی آن یعنی صنایع شیمیایی و پتروشیمی اشاره کرد که از آن به عنوان خوراک تولید فراورده‌های مختلف پتروشیمی از جمله حلال ها و رقیق‌کننده‌ها، مواد اولیه انواع پلاستیک، الیاف مصنوعی و الکل‌های صنعتی استفاده می‌کنند. یکی دیگر از استفاده پرکاربرد نفتا تبدیل آن به بنزین است.
با استفاده از فرایندهای کاتالیستی می‌توان نفتا را به بنزین‌های اکتان بالا و سوخت‌های نفتی دیگر نیز تبدیل کرد. نفتاسبک و سنگین حلالی بسیار قوی است، از این حیث جهت برای تولید مواد شوینده و تصفیه مواد هیدروکربنی نیز استفاده می‌شود. همچنین از آن برای تولید جلأ دهنده‌ها و لاک‌ها و به عنوان سوخت گرمایشی و پخت و پز استفاده می‌شود.
تفاوت نفتا سبک و سنگین
هرکدام از نفتاسبک و سنگین با توجه به ویژگی خود، دارای کاربرد خاصی هستند. نفتا سبک بین ۳۰ تا ۹۰ درجه به نقطه جوش می‌رسد و دارای ساختار مولکولی ۵ تا ۶ کربنه است. نفتای سنگین نقطه جوش بالاتری دارد و در دمای ۹۰ تا ۲۰۰ درجه به جوش می‌رسد. علاوه بر آن دارای ساختار کربنی ۶ تا ۱۲ کربنه است. الته برخی از منابع این ساختار مولکولی را بین ۷ تا ۹ کربن اعلام کرده‌اند.
بازار نفتا سبک و سنگین
با توجه به کاربرد گسترده نفتا سبک و سنگین، این محصول جایگاه نسبتاً مهمی را در بازار فرآورده‌های نفتی دارند.