بیودیزل
بیودیزل یک سوخت نسبتاً تمیز است که به طور گسترده در خودروها ، تراکتورها ، کامیون ها ، کشتی ها و غیره مورد استفاده قرار می گیرد. ماده اولیه تولید بیودیزل ، محصولات روغنی مانند سویا ، کلزا ، پنبه ، نخل ، گیاه روغن وحشی و میکرو جلبکهای دریایی و سایر روغنهای گیاهی آبزیان و چربی های حیوانی است. روغن سوخته مواد غذایی به عنوان روغن خام با تعویض استر و فرآیند شیمیایی حرارتی می تواند جایگزین سوخت دیزل فسیلی باشد.
بیودیزل استر تک آلکیل اسیدهای چرب (اسیدهای چرب گلیسرول تری گلیسیرید) با ترانسفورکسیزه کردن الکل (متانول یا اتانول) است و نمونه بارزترین آن اسید چرب متیل استر است. در مقایسه با انرژی سنتی پتروشیمی ، گوگرد و هیدروکربن آن کم است ، میزان فلش زیاد است ، مقدار هگزان زیاد است ، روان کاری خوبی دارد ، در نتیجه بیودیزل می تواند به عنوان جایگزین سوخت دیزل فسیلی مورد استفاده قرارگیرد.
زیست‌دیزل
یک نوع سوخت غیر سمی، ایمن، تجدیدپذیر و تجزیه‌پذیر است که از منابع طبیعی نظیر روغنهای گیاهی، روغن پسماند غذایی، چربی حیوانات و جلبک‌ها بدست می‌آید. این سوخت را می‌توان با گازوئیل مخلوط و در خودروهای گازوئیل سوز به‌کار برد. نتیجه‌های مثبت بکار بردن زیست‌دیزل بیودیزل در کاهش آلودگی هوا از سوی سازمان‌های معتبر جهانی تأیید شده‌است بیودیزل عبارت است از ترکیب استرهای مونوالکیلی زنجیره بلند اسیدهای چرب که حاصل از و آکنش یک الکل با مواد لیپیدی تجدیدپذیر میباشد.
براساس نتایج پژوهش دپارتمان انرژی ایالات متحده آمریکا مزایای بیودیزل را می‌توان این گونه بیان کرد:
۱. تجدیدپذیری منابع تولید آن،
۲. تولید دی‌اکسید کربن کمتر به میزان ۷۸٪ نسبت به سوخت‌های فسیلی مرسوم،
۳. بیودیزل بر خلاف سوخت‌های فسیلی، آلودگی گوگرد و سولفات را ندارد
زیرا این ترکیبات منجر به باران‌های اسیدی می‌شوند،
۴. از نشر آلودگی‌های هیدروکربنی به میزان ۵۶٪ می‌کاهد،
۵. روانکاری بالاتر در موتور داشته که باعث دوام بیشتر قطعات موتور می‌شود،
۶. حدود ۹۴٪ عوامل سرطان زا را کمتر به هوا وارد می‌کند و ۷. مونواکسید و ذرات دوده کمتری در هنگام سوختن تولید می‌کند.